Jeśli nie możesz skorzystać z transportu publicznego ze względu na stan zdrowia, a potrzebujesz natychmiastowego leczenia w innej placówce leczniczej, możesz skorzystać z bezpłatnego transportu sanitarnego.
Jeżeli natomiast jesteś zdolny do samodzielnego poruszania się bez stałej pomocy innej osoby, ale wymagasz pomocy przy korzystaniu z transportu publicznego
lub wymagasz pojazdu dostosowanego do potrzeb osób z niepełnosprawnością, przysługuje Ci płatny transport.
Jest on częściowo płatny w przypadku leczenia:
• chorób krwi i narządów krwiotwórczych
• chorób nowotworowych
• chorób oczu
• chorób przemiany materii
• chorób psychicznych i zaburzeń zachowania
• chorób skóry i tkanki podskórnej
• chorób układu krążenia
• chorób układu moczowo-płciowego
• chorób układu nerwowego
• chorób układu oddechowego
• chorób układu ruchu
• chorób układu trawiennego
• chorób układu wydzielania wewnętrznego
• chorób zakaźne i pasożytnicze
• urazów i zatruć
• wad rozwojowych wrodzonych, zniekształceń i aberracji chromosomowych.
NFZ pokrywa w takich przypadkach 40 proc. kosztów przejazdu.
W innych przypadkach musisz zapłacić sam pełne koszty transportu.
Lekarz lub felczer musi Ci wystawić skierowanie, żebyś mógł skorzystać z transportu sanitarnego.
|
Transport sanitarny „daleki” w POZ
Z transportu „dalekiego” w POZ możesz skorzystać w następujących sytuacjach:
• kiedy z przyczyn losowych musiałeś skorzystać z pomocy medycznej w szpitalu za granicą, a Twój stan zdrowia w momencie wypisu ze szpitala jest stabilny, ale nie pozwala na samodzielny powrót do domu. Zostaniesz przewieziony od granicy Polski do miejsca Twojego zamieszkania
• kiedy z przyczyn losowych musiałeś skorzystać z pomocy medycznej w zagranicznym szpitalu, ale wymagasz kontynuacji leczenia w kraju, a stan Twojego zdrowia pozwala na uzyskanie wypisu i nie ma medycznych przeciwwskazań do przewozu ambulansem. Przysługuje Ci transport od granicy Polski do szpitala, który jest położony najbliżej Twojego domu i w którym możliwe jest kontynuowanie leczenia
• kiedy z przyczyn uzasadnionych medycznie musisz korzystać ze świadczeń konkretnej poradni specjalistycznej oddalonej od miejsca zamieszkania o więcej niż 120 km „tam i z powrotem”, a ogólny stan Twojego zdrowia nie pozwala na samodzielne dotarcie do poradni. Transport przysługuje wtedy z Twojego miejsca zamieszkania do najbliższego świadczeniodawcy, który udzieli Ci świadczeń, i z powrotem
• kiedy musisz ze względów medycznych korzystać z wysokospecjalistycznych świadczeń ambulatoryjnych, które realizowane są jedynie przez niektóre poradnie, do których odległość z miejsca Twojego zamieszkania przekracza 120 km „tam i z powrotem”, a Twój ogólny stan zdrowia nie pozwala na samodzielny dojazd do poradni. Transport przysługuje wtedy od miejsca zamieszkania do poradni i z powrotem.
Aby skorzystać z transportu sanitarnego „dalekiego” w POZ, powinieneś (Ty lub Twoja rodzina albo opiekun prawny) wystąpić z wnioskiem do dyrektora oddziału
wojewódzkiego NFZ. Wniosek taki należy złożyć w oddziale Funduszu, do którego należysz. Po rozpatrzeniu wniosku dyrektor oddziału Funduszu wyda pisemnie
stosowną decyzję.
W przypadku transportu związanego z leczeniem poza granicami kraju, do wniosku należy dołączyć zaświadczenie sporządzone w języku polskim, a przygotowane przez zagraniczny szpital, który realizował leczenie.
W przypadku transportu związanego z leczeniem specjalistycznym w kraju należy dołączyć do wniosku zaświadczenie z poradni specjalistycznej, która ma wykonać świadczenie.
|